سلام. حال همه ما خوب است اما تا دلت بخواهد ملال داریم. ملال اشتباه های بزرگ. ملال فکرها و انتخاب های مطمئن که به داشتنشان افتخار می کردم. ملال سادگی. ملال کثافت نبودن در این دنیای کثیف. اینکه فکر کنی آغوش همیشه باز چقدر می تواند خطرناک باشد. اینکه همیشه منتظر باشی خنجر بُرنده ای صاف بیاید برود وسط سینه ات. مثل آن خجنجری که داشتی فرو می کردی...
سلام. حال دل ما خوب است. ملالی نیست جز ترس عمیق از آدم ها. این که چقدر خوب بلدند بازی کنند و تو بازی نمی دانی. چقدر خوب بلدند نزدیک شدن را. آنقدر خوب و واقعی ادای رفاقت در می آورند که وحشت میکنی؛ وحشت! خیلی ترسناک است. من که می ترسم. تو اما جسورتر از این حرف هایی. وقتی هم که به این جسارت فکر می کنی حال می کنی ...
سلام ... کلی حرف داشتم بزنم اما می دانی که آدم خراب کردن حال آدم ها نیستم. که اگر بودم لجن زاری که داری درونش دست و پا میزنی را طوری می گذاشتم جلوت که دیگر نتوانی انکارش کنی. قدر یکی دو بار همش می زدم تا کثافت چند ساله اش بزند بالا. ببینم خودت حالت بهم نمی خورد؟
حال ما خوب است. تو هم ای کاش خوب باشی مثل همه آدم ها اما ... بماند.
***
پایانت نقطه گذاشتم. آن هم نه با ناراحتی. حالا اگر در خیال هم از کنارم بگذری، لبخند می زنم و حالت را می پرسم. ای کاش لا اقل همین یک بار را می توانستم مثل تو بازی کنم. کثافت کاری. طوری نابودت کنم که جایی نداشته باشی برای گم و گور شدن. اما خب دست و دلم نمی رود. دست خودم نیست! پس لبخند میزنم و دستی به سویت دراز می کنم و حالی و احوالی.
پس ... سلام ... ممنون. حال همه ما خوب است ... ملالی نداریم و جای تو هم خالی نیست ...
http://s1.picofile.com/d/c53f83c6-7bc3-4597-b8ed-db439e6b17f2/Evanescence_Hello.mp3
hellow - evanescence
